Oude & nieuwe Vrienden

We kunnen niet zonder onze Schuur Vriendschappen

Oude & nieuwe Vrienden

Hoe vaak spreek jij waardering uit naar je vrienden? Door de jaren heen sloten we bij de Schuur Vriend­schappen voor even en voor het leven — en ze zijn ons allemaal even lief. Sterker nog, we kunnen niet zonder ze. Anouk Harkmans sprak met een Vriend van het eerste uur, Adele Bonsel (sinds 2008) en een kersverse Vriend, Marleen Smit (sinds 2021).

Wanneer en waarom ben je ooit Vriend geworden?

Adele: Toen ik moeder werd ging ik gek genoeg steeds vaker naar de film of een voor­stel­ling. Een paar keer per maand ging ik er met een vriendin echt even tussenuit. Inmiddels ben ik ook lid van de Filmclub en ga ik altijd naar the best of IDFA vertoning. Ik geniet al heel lang van jullie rijke cultuur­aanbod en vind het heel belangrijk dat volgende generaties dit ook kunnen blijven ervaren. Daarom ben ik op een gegeven moment Vriend geworden.” 

Marleen: Tijdens een van de lockdowns in 2021 werd ik door de Schuur benaderd via een belcampagne. Ik werk zelf bij het Scheep­vaart­mu­seum en hecht veel waarde aan cultuur en het behoud van een plek als de Schuur. Inmiddels zou ik mezelf omschrijven als een trouwe Vriend, ook al zou ik een stuk vaker bezoeken willen brengen.” 

Wat betekent de Schuur voor jou?

Marleen: Zeker sinds de naams­wij­zi­ging, gepaard met de verbreding van het programma kan ik hier met al mijn interesses terecht. Een tijdje terug bezocht ik vooral theater — ik was groot fan van de producties van Olivier Diepenhorst — maar ondertussen is de Schuur als het ware een antwoord op al mijn culturele behoeftes geworden.” 

Adele: Ik kom al in de Schuur sinds mijn negentiende, op de locatie in de Smedes­straat. Na afloop van een voor­stel­ling een gesprek met makers of acteurs in het cafe was niet ongewoon. De fijne, gemoe­de­lijke sfeer die zo kenmerkend is voor de Schuur bestond toen ook al. De Schuur is voor mij nog altijd een grote verbindende factor in de stad. Ik maak al heel lang bewust de keuze om tijd vrij te maken voor cultuur. Ik hoop dat de huidige generatie dit ook blijft doen; het verrijkt mijn leven nog evenveel als vroeger.” 

Maak je je zorgen om de toekomst van cultuur? 

Adele: Eigenlijk niet. Crea­ti­vi­teit zit van nature in de mens; de drang om te creëren zal altijd blijven. Ik verbaas me tegen­woordig soms echt over het enorme aanbod van met name films. Ik hoop wel dat komende generaties ook naar de culturele instel­lingen zullen blijven komen en niet alleen nog naar beeld­schermen blijven grijpen. Ik probeer niet bang te zijn voor het verdwijnen van fysieke plekken, maar geloof dat veran­de­rende tijden verandering van deze plekken onont­ko­me­lijk maken.” 

Marleen: Ik geloof dat uitein­de­lijk iedere tijd bepaalde zorgen met zich meebrengt. Culturele instel­lingen en hun makers waren altijd al afhankelijk van fondsen en subsidies en dat zal altijd zo blijven. Maar toch ben ik na de pandemie of als ik nu af en toe kijk naar de politiek, niet perse opti­mis­tisch over de toekomst van cultuur. Toch geloof ik, dat deze tijd ook gepaard gaat met extra kracht en motivatie om creatiever na te denken over bijvoor­beeld bedrijfs­voe­ring. Behalve de Schuur steun ik ook het Prins Bernhard Cultuur­fonds. Mede door de sector waarin ik werk, ben ik me sterk bewust van het belang van kunst en cultuur: je wordt er gewoon echt een blijer en gelukkiger mens van!” 

Ook Vrienden worden? Dat kan al vanaf €5,- per maand. Lees verder.

  • Adele Bonsel
  • Marleen portret 1