Mijn Haarlem
Medewerkers van de Schuur vertellen over hun werk, leven en de stad

Sanne Kruyver en Hermine Staal wonen hun hele leven al in Haarlem en werken al bijna hun halve leven bij de Schuur. Sanne begon in 1986 als garderobemedewerker, Hermine in 1985 achter de kassa. Nu houden deze Haarlem- én Schuurliefhebbers zich bezig met de mensen die het bestaansrecht van de Schuur ondersteunen: de Schuurvrienden, Huisvrienden, Dikke vrienden, Vrienden voor het Leven en Talentbegunstigers.
Welke vriendschappen bestaan er bij de Schuur?
Hermine: “Ik ben verantwoordelijk voor alle Schuurvrienden, Huisvrienden en Dikke Vrienden: deze bezoekers steunen ons met een bedrag per maand of per jaar. Dat kan al vanaf vijf euro per maand. Daar zitten dan bepaalde voordelen aan: twee euro korting op een kaartje, de vriendennieuwsbrief, een uitnodiging voor een try-out. Maar nog veel belangrijker: je steunt het bestaan van de Schuur! Zonder de Vrienden kan de Schuur niet voortbestaan, maar dat beseft niet iedereen.”
Sanne: “Ik ben verantwoordelijk voor de Vrienden voor het Leven en de Talentbegunstigers. Zij worden uitgenodigd voor kringbijeenkomsten. “De Kring” gaat samen naar voorstellingen, krijgt informatie vanuit de directie hoe het ervoor staat en wat de programmering wordt: een kijkje achter de schermen. Talentbegunstigers steunen ons productiehuis Toneelschuur Producties. Die volgen onze theatermakers en worden uitgenodigd voor try-outs, premières en besloten repetities. Op die manier kunnen zij de ontwikkeling van onze talenten op de voet volgen.”
Wie zijn de Vrienden van de Schuur?
Hermine: “Dit zijn mensen die het belang en de waarde van de Schuur voor de stad Haarlem en daarbuiten onderstrepen door ons te steunen. Deze mensen nemen hun verantwoordelijkheid om naar draagkracht te investeren in het culturele klimaat in hun stad. Het zijn enorm betrokken mensen die zich willen binden aan de Schuur.”
Sanne: “Sommige mensen hebben de Schuur opgenomen in hun testament: mensen voor wie de stad Haarlem belangrijk is. Heel bijzonder is dat. In coronatijd zijn er veel vrienden bijgekomen, maar nu zien we helaas dat veel mensen weer opzeggen. Toen waren we natuurlijk gedwongen dicht, en nu we weer open zijn, denken mensen dat de steun niet meer nodig is.”
Hermine: “Terwijl we het nu heel hard nodig hebben. Mensen moeten echt beseffen hoe belangrijk hun steun is voor ons. “
Sanne: “Eigenlijk zou iedere Haarlemmer Vriend moeten worden. De Schuur is zo’n baken in de stad. Het idee dat dat weg zou zijn, dat is zo’n enorm schrikbeeld.”
Wat betekent de Schuur voor jullie?
Hermine: “Een waardevolle plek om te mogen werken. Ik vind het contact met de bezoekers het leukste. Je leert vaste bezoekers goed kennen. Van sommige weet je dat ze jarig zijn, of weet je op welke plek in de zaal ze het liefst zitten en hou je daar rekening mee. Ik kan er echt van genieten als bezoekers een topavond hebben gehad. Soms komen mensen een bosje bloemen of een doosje chocola langsbrengen om hun dankbaarheid te tonen, zo sympathiek.”
Sanne: “Ik kan me geen leven inbeelden zonder de Schuur. Toen we nog in de Smedestraat zaten, was mijn moeder de zaalwacht en stond mijn vader op de planken als acteur bij Het Volk. Mijn oom was technicus en mijn tante verkocht de kaartjes. Ik was ooit productieassistent bij de eerste Starring # voorstelling, waar Steef de Jong toen nog in speelde. Twintig jaar later regisseerde hij samen met mijn nichtje Minke de editie van Starring # waar mijn dochter in speelde. Ik werk hier met trots, en ik vind het mooi om zo samen te bouwen aan een steeds vernieuwende Schuur.”
Moeten we nu de barricades op voor het behoud van de Schuur?
Hermine: “Bij de vorige crisis onder Halbe Zijlstra zijn we ook gaan demonstreren. Ik voelde me toen echt gekwetst: de cultuursector werd opeens weggezet alsof het er niks toe deed. Daarbij zijn we echt van maatschappelijke waarde: voor veel mensen zijn wij ook een ontmoetingsplaats in de stad. Hoeveel mensen er wel niet bij ons langskomen voor een gezellig praatje.”
Sanne: “De Schuur voelt echt als soort dorp, wat dat betreft. Een soort mini maatschappijtje. Samen zijn we een familie, waar door de jaren zo’n vaste aanhang bij is gekomen van mensen die het waarderen.”
Gaan jullie de Schuur opnemen in je testament?
Hermine: “Nu staat de cultuursector niet bekend om haar hoge salarissen, maar ik zou het zeker overwegen.”
Sanne: “Ja, precies. Mocht ik opeens toch veel na te laten hebben, dan zeker!”
Ook Vriend worden? Of de Schuur op een andere manier steunen? Lees hier verder.