Ge(e)neratiekloof: Corsage - Marley & Cecile

Kenden jullie keizerin Sissi al?

Cecile: ​“Ja zeker, ik heb vroeger met mijn moeder de trilogie met Romy Schneider gezien. Daar was alles zo suikerzoet, maar dit was een modernere, en misschien ook wel realis­ti­schere invulling van het verhaal.” 

Marley: ​“Nee, ik had echt nog nooit gehoord van keizerin Sissi, haha. Maar ik vond de film heel nice. Ik stond er met een frisse blik in en heb haar in deze film echt leren kennen als een krachtige vrouw. Ik leefde echt met haar mee.”

Wat vonden jullie van de moderne invulling? 

Cecile: ​“Ik vond haar wel heel destructief. Ik denk dat Marie Kreutzer het wel wat heeft overdreven, maar sommige universele gevoelens zoals depressie, heeft ze wel prachtig weergegeven. Als Sissi in het heden zou leven, zou ze een soort gezond­heids­goeroe zijn, als je ziet hoe erg ze bezig was met diëten. Ze was ook heel erg mooi, maar je ziet in de film goed hoe de tijd je inhaalt, dat schoonheid ook maar vergan­ke­lijk is.” 

Marley: ​“Ik vond het wel fijn, dat ze zo modern werd neergezet. Voor mij voelen van die deftige dames uit de 18^e eeuw altijd als compleet andere mensen. Zij sprak mij echt aan. Het werd naar het heden getrokken en sommige andere mensen in de zaal vonden dat vreselijk. Er zaten mensen naast ons die schrokken dat ze haar middel­vinger opstak, iets wat natuurlijk ook niet klopt bij die tijd.” 

Cecile: ​“Ik vond die stijl­breuken heel goed gevonden. Dat er een liedje van The Rolling Stones werd gespeeld, vond ik alleen maar leuk. Maar ik zat ook te denken, mijn moeder had het echt belachelijk gevonden. Die zou ik hier niet mee naartoe durven nemen.” 

Hoe veel sterren geven jullie de film? 

Cecile: ​“Vier sterren. Ik vond het een prachtige film, maar ik had liever een open einde gehad. Dan had er misschien nog een vervolg gemaakt kunnen worden, haha! Of als het wat meer waar­heids­ge­trouw was geweest, dan had ik vijf sterren gegeven. Nu zat ik de hele tijd te wachten tot ze werd vermoord, maar dat gebeurde helemaal niet.” 

Marley: ​“Ik geef ook vier sterren. Eindelijk een film over een koningshuis waarbij het niet als een zoetsappig sprookje wordt weergegeven. Gewoon lekker rauw.” 

Cecile: ​“Daarin deed ze me ook wel heel erg denken aan Lady Di, trouwens.”

Marley: ​“Ik ben wel blij dat ik ​‘m in de bioscoop heb gezien. Hij was soms zo rustig, thuis was ik denk ik in slaap gevallen. Nu kon ik lekker verdrinken in de mooie land­schappen waar ze doorheen galoppeert.”